"Bu da dahil bütün genellemeler yanlıştır."

Adam zeki.

Adam zehir.

Nietzsche’den bahsediyorum.

Şimdi yukarıdaki genelleme yanlışsa tüm genellemeler doğru çıkıyor. Şayet doğruysa kendi de dahil bütün genellemeleri yanlışlıyor. Bu açıklamayı yapmamın amacı, “ben de en az nietzsche kadar zekiyim.” demekti.

Ulan ben ömrümün sonuna kadar uğraşsam bu kadar özgün, bu kadar doğru, bu kadar akıllıca bi cümle edemem. Etmiş olsam zaten böyle bir yerde işim olmaz. Çeker giderim yurtdışına. Al işte beyin göçü böyle oluyor. Türkiye benim gibi birini kaybetmek üzere. Tamam lan tamam s2nde değil bu biliyorum. Yarın iki tane sınavım var ondan böyle oldum ben. Biri reklam araştırmaları, diğeri consumer beheviour.

Neyse susmayı da bilmek lazım.

Şimdi burada,

Kaydı Yayınla'ya tıklıyorum, elveda ey insan.

Başlık şart değil bence.

Giriş bölümü yok, bodoslama konuya dalıyorum:

Mutfağımdaki çöp kutusuna çöp atmaya başladığım günden 1 hafta sonra bile o çöp kutusuna çöp atabiliyorum. Bana çok ilginç geliyor abi. Deli gibi çöp atıyorum ama sanki ben attıkça alttan eriyor o çöpler. Yemin ediyorum başlarda çakmakla yaklaşmaya korkuyordum. Ciddiyim. MTA gelse evime el koyar, kamulaştırır. Şaka yapmıyorum. Ya bak olay nasıl oluyor biliyor musun: benim çöp kutusu 2. günden doluyor. Çöpleri inatla üzerine sıkıştırmaya devam ediyorum. Ya böyle dolu gibi ama ne atarsan at hep aynı seviyede. Ulan bana bu nedense çok ilginç geliyor. Olum bu çöpü de alırsan daha da sözüm yok diye inatlaştığım oluyor bu çöp kutusuyla. Bi de var ya görmen lazım göt kadar bi şey. Çöpü atarken alt kısımlardaki çöplerin erimeye başladığını gördüm ben. Pis değilim bak, gayet titiz biriyim ama ben bu çöpe taktım abi ne zaman yeter lan atma artık dicek o zaman kescem atmayı. Bu arada 8. gün ve hala atıyorum.